Project gezichtsherkenning met VIAA en Kunstenpunt
Gezichtsherkenningstechnologie komt veel in de media. Het is dan ook een zeer toegankelijk technologie. Op minder dan een uur kon Tom Ruette – hoofd informatiebeheer, onderzoek en kennisontsluiting – een algoritme hertrainen dat Michael De Cock herkent met een snor. De GIF hierboven toont een simpel algoritme dat mijn webcam uitleest, mijn gezicht niet herkent, maar Michael De Cock wel (van een foto met snor, afgeprint).
Je zou gezichtsherkenningstechnologie kunnen gebruiken om automatisch metadata aan audiovisuele archiefbestanden toe te voegen, zodat je weet welke personen in het beeldmateriaal te zien zijn. Dat lijkt me een bijzonder interessante toepassing, en VIAA/Packed denkt er over na. De uitdaging in die toepassing zit niet in het ontwikkelen van de technologie, zoals ik hierboven laconiek demonstreer, maar in het goed uittekenen van hoe de technologie zal toegepast worden.
En daar wringt het schoentje. Zo enthousiast als ik ben over de hierboven geschetste toepassing, toch denk ik dat we even moeten stilstaan bij de consequenties. Wat vinden de acteurs ervan dat ze zo automatisch herkend worden? Wat met “foute” herkenningen? Hoe verschilt automatische herkenning op grote schaal van het manueel ontsluiten van archiefmateriaal?
Een beetje nerdy spielerei op maandagochtend toont aan dat het kan. Dat het zelfs niet zo moeilijk is. Maar het is niet omdat we het kunnen doen, dat we het ook moeten doen.
