Lancering ‘Handvest voor de Podiumkunstenaar’ op de vooravond van het Theaterfestival
(c) Hans Roels
De start van het Theaterfestival bracht niet enkel de vertrouwde kritische toespraken, maar ook de lancering van een solidair netwerk tussen kunstenaars in de vorm van een scherp handvest.
Het Handvest voor de Podiumkunstenaar is een heldere solidariteitsverklaring van kunstenaars die afspreken om niet langer on(der)betaald werk te aanvaarden bij publieke activiteiten die plaatsvinden in of voor organisaties met (een) medewerker(s) in vaste loondienst. Het Handvest is een initiatief van onder anderen Michiel Vandevelde.
De oplossing ligt voor de hand, zou je denken. Maak van een correcte verloning van kunstenaars de belangrijkste prioriteit of – waarom niet – de normaalste zaak van de wereld.
UIT HET ‘WAAROM?’ IN HET HANDVEST VOOR DE PODIUMKUNSTENAARS
Verloning is een actueel topic binnen de kunstensector, ook voor Kunstenpunt. Eerder publiceerde Dirk De Wit een analyse voor de beeldende kunsten; ‘Moeten beeldend kunstenaars een loon ontvangen?’. Vorig jaar waren er ook de resultaten van het sociaal-economisch onderzoek ‘Loont Passie?’ dat de precaire (economische) positie van kunstenaars en artiesten duidde in cijfers.De start van het Theaterfestival ging gisteren opnieuw gepaard met feestelijke en kritische toespraken. Artistiek directeur van Théâtre National, Fabrice Murgia, bracht de State of the Union. Hij brak een lans voor ontmoeting tussen Vlaamse en Waalse podiumkunsten. De State of the Youth liet jong tegengeluid horen. Voor internationaal perspectief was er tenslotte de State of the Other – gebracht door Tiago Rodrigues, die sinds 2015 Teatro National D. Maria II in Lissabon leidt.
