To be continued… maa 22
Met To be continued organiseren we een reeks persoonlijke ontmoetingen tussen programmatoren en kunstenaars die in België werken. Online. Je ontdekt er nieuw werk en gaat in gesprek met kunstenaars en andere programmatoren over hun plannen en die van jou. Zo richten we samen onze blik op de toekomst.
Met Julie Bougard, Kim Snauwaert & Anyuta Wiazemsky Snauwaert, Olga de Soto, Leslie Mannès & Thomas Turine & Vincent Lemaître, Francesca Grilli, Evelien Cammaert, buren, Marco Torrice, Simon Thomas.
In samenwerking met workspacebrussels en WBTD
Voor wie?
We organiseren deze ontmoetingen voor programmatoren en curatoren podiumkunsten.
Programma
14:00 . verwelkoming – plenair
14:10 . twee opeenvolgende groepsgesprekken met andere programmatoren en geselecteerde kunstenaars over hun nieuwe creaties en huidige werkprocessen.
16:30 . laatste gesprek in een plenaire sessie of in een break-out room voor een één op één gesprek met een kunstenaar.
17:00 . Einde
Inschrijvingen
Schrijf je in voor 15 maart via deze link.
Artiesten (biografieën)
FRANCESCA GRILLI
Francesca Grilli (1978, Italië) is een Italiaanse kunstenaar die momenteel in Brussel gevestigd is. Haar onderzoek beweegt zich tussen twee disciplines: beeldende kunst en performance. Ze gebruikt een multidisciplinaire taal waarbij het performatieve vloeit tussen contexten van beeldende kunst en de podiumkunstenfestivals, met een bijzondere aandacht voor klank in al haar vormen en registers. Grilli heeft verschillende projecten ontwikkeld rond het concept van het resistente lichaam. In de eerdere performatieve projecten was het lichaam geëngageerd als een reflectie van het verzet tegen het leven, tegen de tijd, tegen het verval, ondanks alles en voor alles. In deze laatste werken geeft het resistente lichaam toe aan of vecht het tegen het concept dat wordt geconsumeerd. In elk werk is een soort verdwijning aanwezig, die het resultaat is van een actie die in het werk zelf is vervat.
EVELIEN CAMMAERT
Evelien Cammaert (Brussel, 1986) is transdisciplinair kunstenaar. Ze studeerde fotografie (Luca Brussel, Narafi, 2010) en performance (Maastricht Institute of Performative Arts, 2016). Met een achtergrond in beide disciplines en een interesse voor de interacties die plaatsvinden tussen de realiteiten van verschillende media, creëert ze een hybride taal die resulteert in performances en immersieve installaties. Met fotografie als terugkerend uitgangspunt onderzoekt ze de relatie tussen beeld, landschap, natuur en het ervarende lichaam. Een focus op onze perceptie van tijd is een terugkerende onderliggende aanwezigheid in haar werk. Door het tempo in haar performances te vertragen of zelfs te bevriezen (Slowblinking Eyes, 2013 en Threethandsixhundredseconds, 2013), wil Evelien Cammaert zichzelf en de toeschouwer uit onze dagelijkse versnelling halen, om zo een collectieve concentratie te genereren waarin ruimte ontstaat voor een nieuwe tijdsordening. Ze zoekt interacties op tussen verleden en heden, herinnering en momentbeleving (Absorbing Exposure) of maakt ruimtelijke interventies die inspelen op tegenstellingen als groot en klein, dichtbij en veraf (Tiny Things, pretty Far Away).
KIM SNAUWAERT
Kim Snauwaert (1986) is een Belgische transdisciplinaire kunstenares en actrice. Ze studeerde af aan de Universiteit van Gent als kunsthistorica gespecialiseerd in theaterstudies en een minor in ethiek. Daaropvolgend haalde ze een diploma aan het KASK (Koninklijke Academie voor Schone Kunsten) in Gent. Haar werk werd getoond in Vlaanderen, Lucca, Beijing, Sidney, New York en Nederland.
ANYUTA WIAZEMSKY SNAUWAERT
Anyuta Wiazemsky Snauwaert is beeldend kunstenaar. Ze studeerde af aan de rechtenacademie in Moskou, Rusland voordat ze besloot een artistieke carrière na te streven. Ze studeerde Fine Arts aan de Koninklijke Kunstacademie in Gent, België. Haar werken werden getoond in Moskou (RU), Gent (BE), Leuven (BE), Kortrijk (BE), Brussel (BE), Oostende (BE), Antwerpen (BE), Rotterdam (NL), Hyderabad (IN), Murcia (ES). Ze is actief als artistiek directeur van een experimenteel kunstcentrum croxhapox en als lid van het Petit Comité van het Gents Kunstenoverleg.
BUREN
Oshin Albrecht en Melissa Mabesoone richtten in 2012 het collectief ‘buren’ op. De term ‘buren’ vonden ze in Heideiggers essaybundel ‘Bauen, Wohnen, Denken’ waarin ‘buren’ samenvalt met ‘bouwen’ en ‘bewonen’. Voor Melissa en Oshin functioneert het als zelfstandig naamwoord en als werkwoord; als overkoepelende term voor hun praktijk en als modus operandi. Hun werk verhoudt zich zowel fysiek als inhoudelijk actief tot een omgeving: site-specific, black-box of white cube. Via performance, video, tekst, objecten, fotografie en installatie navigeren ze door thema’s als gemeenschap, huiselijkheid, gender, (kunst)geschiedenis en neoliberale fantasieën. Deze onderwerpen worden benaderd met een gevoel voor humor en een toekomstgerichte verbeelding. buren stelt de- en reconstructie van beeld en taal centraal. De scène benaderen ze als een kritische speeltuin, een oppervlak waarop ze continu herspelen, ze installeren een gevoel van vertrouwdheid die ze geleidelijk aan vervormen. Hun werk heeft een sterk visueel karakter met bijzondere aandacht voor de muzikaliteit van tekst en voor de manier waarop geluid en muziek als communicatief middel functioneert.
MARCO TORRICE
Marco Torrice (Italië) is performancekunstenaar, docent en choreograaf gevestigd in Brussel. Zijn werk richt zich op het faciliteren van de dansuitwisseling tussen dansers met verschillende dansstijlen en culturele achtergronden, en op het herdefiniëren van het concept ‘hedendaagse dans’ door een dialoog aan te gaan met verschillende danspraktijken die in de westerse academische wereld gebruikelijk zijn. Zijn fascinatie voor autodidactische danskunstenaars en voor bewegingstalen die een andere geschiedenis en inhoud hebben dan die van de westerse dominante cultuur, zoals Voguing, Krump, Hip-Hop Freestyle… bracht hem tot een benadering van de choreografie die verschillende performantieprocedures combineert: de frontale contemplatie van de dansshow met de Cypher, de Happening with the Participatory dance, enz. Vaak ontstaan de eigenlijke dansvormen die in zijn werk aanwezig zijn als gevolg van een ervaring van het delen van de dans.